Hoe zwabberend huurbeleid jongeren opsluit in hun oude slaapkamer

Private huur blijft laatste strohalm voor woningzoekenden

Stel: je wilt het huis uit, maar kopen is geen optie en de wachtlijst voor sociale huur reikt tot de horizon. Wat rest, is de private huurmarkt. Voor veel jongeren betekent dat een dure kamer, vaak gedeeld met anderen, in een oververhitte markt waar schaarste de norm is.

Die situatie werd er het afgelopen jaar niet beter op. Door de Wet betaalbare huur moesten beleggers de huurprijzen temperen. Goed nieuws voor de huurder, zou je denken. Toch blijkt uit onderzoek van het Instituut voor Publieke Economie dat het tegenovergestelde gebeurde.

Wet betaalbare huur heeft averechts effect op woningaanbod

De wet, bedoeld om huren betaalbaarder te maken, jaagt beleggers juist de markt uit. Door het verlagen van de maximale huurinkomsten zagen veel verhuurders hun rendement verdampen en besloten zij hun panden te verkopen. Resultaat: minder huurwoningen en dus nog meer schaarste.

Oud-minister Hugo de Jonge stelde dat dit starters juist meer kansen gaf om een woning te kopen. Maar in de praktijk profiteren vooral kopers met diepe zakken, terwijl de lagere inkomens de markt uit worden gedrukt. De uit huis gaande jongere blijft met lege handen achter.

Van zes studenten naar twee starters: een rekensom met gevolgen

Een veelvoorkomend scenario: een woning waar zes studenten samen huren, wordt verkocht en daarna bewoond door een tweeverdienend stel. Gevolg: vier mensen extra op zoek naar woonruimte. Dit soort verschuivingen drijft de huurprijzen verder op. Cijfers van Pararius bevestigen dat huren inmiddels sneller stijgen dan de inflatie.

Ironisch genoeg zijn de hoogste rendementen voor verhuurders helemaal niet te vinden in Amsterdam of Utrecht, maar juist in regio’s als Oost-Groningen en Zuid-Limburg. Precies die gebieden worden nauwelijks geraakt door de nieuwe regelgeving. De wet treft dus vooral de plaatsen waar het probleem het grootst is, maar de oplossing het minst effectief.

Politiek zigzagt en laat woningzoekenden in de kou

Het huidige kabinet heeft besloten de huurregulering deels terug te draaien. Dat klinkt logisch, maar leidt opnieuw tot onzekerheid. Voor beleggers blijft het gissen: wat doet de politiek morgen? En waarom zouden zij nu nog investeren in een markt die elk jaar van koers verandert?

De vraag is niet óf de private huursector nodig is, maar hoe deze duurzaam kan bijdragen aan het oplossen van het woningtekort. Zonder de private sector blijft er simpelweg niet genoeg aanbod over.

Consistent beleid nodig voor gezonde huurmarkt

Wat nodig is, is duidelijke langetermijnvisie. Gerichte bescherming van huurders tegen excessen, in combinatie met prikkels voor investeerders om juist wél in de markt te blijven. Op dit moment stroomt overheidsgeld vooral naar sociale huur en de koopmarkt, terwijl particuliere verhuurders zwaarder worden belast.

Zolang de overheid blijft laveren tussen reguleren en weer afbouwen, zal de woningnood voor jongeren niet afnemen. Pas als er een consistent, voorspelbaar beleid komt, krijgen zij echt een kans op zelfstandige woonruimte – en eindelijk een leven buiten die vertrouwde kinderkamer.

Bron: nrc.nl