Het IPCC Klimaatrapport zet aan tot denken

Het IPCC Klimaatrapport heeft velen aan het denken gezet. Ben Tiggelaar, publicist voor NRC Next, heeft zo zijn gedachten over wat er nu moet gebeuren. Hij baseert zich daarbij op een uitgelekt rapport met aanbevelingen van het IPCC en op een al eerder verschenen rapport van een groep internationale wetenschappers. Natuurlijk zijn er maatregelen die voor de hand liggen. De CO² uitstoot moet omlaag. Hier ligt een taak voor zowel landen als lagere overheden en bedrijven. Om de doelen uit het Klimaatakkoord van Parijs te halen moeten we over pakweg 10 jaar de gas- en kolencentrales sluiten.

De rijken moeten hun gedrag aanpassen

Uit het rapport van de internationale wetenschappers, die zich verenigden in The Cambridge Sustainability Commission on Scaling Behaviour Change blijkt dat bijna de helft van alle CO² uitstoot ter wereld wordt veroorzaakt door slechts 10% van de totale wereldbevolking. Voor de helft van alle uitstoot die de burgerluchtvaart veroorzaakt tekent slechts 1% van alle wereldburgers. Als deze groep het goede voorbeeld geeft dan zal dat een belangrijke impuls zijn om meer mensen mee te krijgen voor een klimaat bewuster leven.

Huisvesting, voeding en transport

Om te voorkomen dat de voorspellingen in het IPCC Klimaatrapport waarheid worden zijn er 3 belangrijke aandachtsvelden, namelijk huisvesting, voeding en transport. Huizen moeten beter worden geïsoleerd zodat minder energie nodig is voor zowel verwarmen als koelen. Mensen moeten bewuster gaan eten, minder vlees en meer plantaardige producten. Daarnaast moet de voedselverspilling meer aandacht krijgen. Qua vervoer moeten we meer gaan lopen en fietsen en voor de langere afstanden gebruik maken van bij voorkeur elektrisch openbaar vervoer.

Diep gewortelde ideeën op de schop

Vooral het Cambridge rapport is duidelijk: diep gewortelde overtuigingen moeten worden heroverwogen willen we de aarde ook voor toekomstige generaties leefbaar houden. Economische groei moet niet meer te allen tijde op de eerste plaats komen bijvoorbeeld. Welzijn moet belangrijker worden dan materiële consumptie. De overheid moet met verstrekkende maatregelen komen. Inmiddels is namelijk wel duidelijk dat we er met alleen voorlichting en vrijwillig maatregelen nemen door burgers niet gaan komen, aldus Tiggelaar. Het is de taak van beleidsmakers om maatregelen te presenteren die veelverbruikers moeten dwingen tot het maken van andere keuzes. En voorts maatregelen die aandacht vragen voor de eerder genoemde hoofd aandachtspunten voeding, transport en huisvesting. Alleen dan is er een kans dat de maatregelen voldoende effect hebben om daadwerkelijk het verschil te maken.

Bron: NRC Next