Wat wetenschappers succesvol maakt (en wat jij daarvan kunt opsteken)

Loopbaansucces draait niet om leeftijd maar om momentum

Het idee dat je voor je veertigste je hoogtepunt moet bereiken in je carrière, mag wat vaker naar het rijk der fabelen worden verwezen. Althans, als het aan Dashun Wang ligt, hoogleraar aan Northwestern University. Hij analyseerde de loopbanen van meer dan 20.000 natuurkundigen en ontdekte dat succes niet afhankelijk is van leeftijd, maar van je meest productieve periodes.

Tijdens de fases waarin iemand veel publiceert en experimenteert, is de kans op een doorbraak het grootst. Dat blijkt niet alleen in de wetenschap, maar ook bij kunstenaars en filmregisseurs. De les die hieruit te trekken valt, is duidelijk: wie volhardt in leren, maken en verbeteren, vergroot zijn kansen op succes — ongeacht leeftijd of het zogenaamd perfecte moment.

Succes begint bij het verbeteren van je werkprocessen

Grote prestaties komen zelden uit de lucht vallen. Volgens Wang zijn de meest succesvolle wetenschappers niet alleen productief, maar bovenal systematisch in hun aanpak. Zij werken continu aan het verbeteren van hun werkprocessen, van het kiezen van relevante onderzoeksthema’s tot het vragen en verwerken van kritische feedback.

Ook buiten de academische wereld is deze aanpak goed toepasbaar. Door regelmatig stil te staan bij je eigen manier van werken, ontdek je welke dagelijkse handelingen de meeste invloed hebben op jouw resultaten. En vooral: hoe je daarin steeds een stapje beter kunt worden. Niet door harder te werken, maar slimmer.

Leren van falen als sleutel tot carrièregroei

Falen is niet alleen onvermijdelijk, het blijkt zelfs nuttig — mits je weet hoe je ervan leert. In een studie naar bijna 800.000 aanvragen voor onderzoeksbeurzen liet Wang zien dat het verschil tussen stilstand en vooruitgang zit in de manier waarop iemand met afwijzing omgaat.

Wie een mislukking gebruikt om zijn aanpak grondig te analyseren en verbeteringen aanbrengt, vergroot de kans op latere successen aanzienlijk. Het draait dus niet alleen om doorzetten, maar vooral om reflecteren. En om het ontwikkelen van een aanpak die snel én systematisch leert van fouten, zonder in frustratie te blijven hangen.

Bron: nrc.nl