Stoelendans zonder winnaars: onderaannemer strandt bij de RvA

Renovatie collegezalen loopt spaak door ondeugdelijke levering

Wat begon als een strak geplande zomerrenovatie van collegezalen, eindigde in een juridische nasleep. Tijdens het zomerreces van een universiteit werd een flink project uitgevoerd waarbij nieuwe collegezaalstoelen met schrijfbladen, wandcontactdozen en bekabeling moesten worden geplaatst. De onderaannemer die deze klus uitvoerde, leverde werk ter waarde van bijna €700.000.

Maar al snel bleek dat er grote problemen waren. De elektra voldeed niet aan de normen en ook de schrijfbladen vertoonden ernstige gebreken. Het collegejaar stond voor de deur, de klok tikte en de hoofdaannemer greep in.

Geen tijd te verliezen, dus zelf maar oplossen

Op 8 augustus meldde de hoofdaannemer per e-mail de gebreken en verzocht om een snelle oplossing. De onderaannemer erkende diezelfde dag de problemen en beloofde met de leveranciers in overleg te gaan. Nieuwe bladen zouden nog voor 2 september binnenkomen.

Maar de hoofdaannemer durfde het risico niet te nemen. Hij besloot de bladen voorlopig te laten zitten en de elektra zelf te herstellen, mede om de deadline voor de start van het academisch jaar te halen. De kosten daarvoor wilde hij wel verrekenen met de laatste factuur van ruim €250.000.

De gang naar de Raad van Arbitrage in bouwgeschillen

De onderaannemer accepteerde de verrekening niet en stapte naar de Raad van Arbitrage. Hij vond dat hij geen kans had gekregen om zelf de fouten te herstellen en meende dus dat hij niet in verzuim verkeerde. Volgens hem moest de hoofdaannemer alsnog volledig betalen, en was de schadeclaim zwaar overdreven.

De arbiters zagen dat anders. Volgens hen was de onderaannemer wél in gebreke gesteld, en gezien de tijdsdruk had hij redelijkerwijs sneller moeten reageren. Door dat niet te doen, kwam hij in verzuim en had de hoofdaannemer het recht om het werk door een ander te laten afronden en kosten te verhalen.

Onduidelijke bladen, duidelijke schade

De technische staat van de schrijfbladen liet weinig ruimte voor discussie. Niet alleen misten ze belangrijke functies zoals pennengleuven, ook begonnen ze al snel massaal af te breken. Meer dan 330 bladen sneuvelden in een half jaar tijd. De onderaannemer wees nog naar studenten die erop zouden hebben gezeten, maar de arbiters oordeelden dat de bladen simpelweg ondeugdelijk waren.

De schadepost van de hoofdaannemer werd inhoudelijk beoordeeld. Na een gedetailleerde doorlichting matigden de arbiters de geclaimde schade van ruim €300.000 tot een toegekend bedrag van €190.000.

Een les in deadlines, aansprakelijkheid en kwaliteit

Deze zaak laat zien hoe belangrijk het is om niet alleen snel te reageren bij fouten, maar ook goed te anticiperen op risico’s in projecten met harde deadlines. Bij twijfel over de kwaliteit of tijdigheid van werk is wachten geen optie – zeker niet als de eindgebruiker al op de drempel staat.

Voor bouwbedrijven en onderaannemers is dit een signaal: erkenning van gebreken is niet genoeg, snel handelen en proactief herstel kunnen het verschil maken tussen betaling of een verrekening bij de Raad van Arbitrage.

Bron: cobouw.nl