Permanente bewoning op vakantieparken verdeelt Nederland

Van recreëren naar wonen: een kwestie van tijd?

Zo’n zestigduizend mensen wonen officieel ‘illegaal’ in een recreatiewoning. Omdat er geen betaalbare huizen beschikbaar zijn, is het voor velen geen keuze maar noodzaak. Minister Mona Keijzer wil dat legaliseren: bewoners zouden, onder voorwaarden, tien jaar lang hun vakantiehuis als hoofdverblijf mogen gebruiken. Gemeenten en provincies zien dat echter niet zitten. In Zundert weten ze waarom.

De les van Fort Oranje

Fort Oranje in Zundert was ooit een populaire camping, maar verwerd tot een beruchte enclave van overlast en criminaliteit. Hier huurden kwetsbare mensen – van arme gezinnen tot arbeidsmigranten – tegen hoge prijzen een onderkomen bij vastgoedondernemer Cees Engel. De gemeente kreeg nauwelijks grip op de situatie. Na jaren van ellende lukte het in 2017 de camping te sluiten. In 2023 kocht de gemeente het terrein voor ruim zes miljoen euro.

Volgens burgemeester Joyce Vermue toont Fort Oranje precies aan waarom je permanente bewoning van vakantieparken niet landelijk moet afdwingen. „Niet elk park is geschikt om op te wonen. Dat moet lokaal bekeken worden,” stelt ze. En het omvormen van een park naar een woonwijk? „Dat kost jaren, en de infrastructuur is er niet op ingericht.”

Een landelijk besluit met lokale gevolgen

De voorgestelde ‘instructieregel’ van minister Keijzer, die gemeenten zou verplichten om permanente bewoning toe te staan, stuit op breed verzet. Gemeenten en provincies noemen het plan juridisch zwak, bestuurlijk onuitvoerbaar en zelfs schadelijk voor de recreatiesector én leefomgeving.

De zorgen zijn niet alleen principieel, maar ook praktisch. Waar vakantiewoningen vaak zijn gebouwd op minimale voorzieningen, zijn ze zelden ingericht op permanent gebruik. Verstopte riolen, overvolle afvalcontainers en overbelast stroomverbruik zijn eerder regel dan uitzondering wanneer deze parken veranderen in woonwijken.

Brancheorganisatie Hiswa-Recron maakt zich bovendien zorgen over het effect op het toerisme. „Niemand wil op vakantie in een woonwijk,” stellen ze. De aantrekkingskracht van vakantieparken neemt af zodra permanente bewoning de norm wordt.

Legaliseren als laatste redmiddel?

Toch zijn er ook geluiden vóór. Voor veel mensen is het vakantiepark hun enige betaalbare optie. Tijdens de consultatieronde reageerden bewoners – vaak anoniem – positief. Sommigen wonen al jaren in hun recreatiewoning en zouden niets liever willen dan blijven. De Belangenvereniging Vrij Wonen pleit ervoor dat mensen in dit soort situaties hun recreatiewoning als hoofdverblijf kunnen registreren, zonder verplicht tweede huis.

Keijzer houdt vooralsnog vast aan haar voorstel. Gemeenten zouden genoeg middelen hebben om misstanden te voorkomen. Het is nu aan de Tweede Kamer om te besluiten of het plan wordt doorgezet.

Zundert koopt de regie terug

Na de jarenlange ellende rond Fort Oranje heeft de gemeente Zundert nu de regie. Wat er met het terrein van 24 hectare gaat gebeuren, is nog onduidelijk. De gemeenteraad buigt zich de komende jaren over de toekomst van het gebied. Financieel lijkt de schade beperkt: Zundert is grootste schuldeiser van de familie Engel en hoopt het aankoopbedrag grotendeels terug te krijgen via een openstaande vordering.

Een ding is zeker: wie wil leren van de geschiedenis, doet er goed aan de casus Fort Oranje serieus te nemen.

Bron: nrc.nl