Knarrenhof-oprichter hekelt graaicultuur vastgoed en stroef gemeentebeleid

Een ander geluid in de woningmarkt

Peter Prak is het gezicht achter Knarrenhof, een woonconcept dat inspeelt op de vergrijzing en de behoefte aan gemeenschapszin bij ouderen. Waar veel ontwikkelaars focussen op rendement, draait het bij Prak om betaalbare, levensloopbestendige woningen met een sociaal karakter. Toch verloopt de groei van Knarrenhof stroef, ondanks de enorme vraag. De oorzaak? Volgens Prak is de sector te veel gericht op winst en houden gemeenten te vaak vast aan een ouderwetse aanpak die innovatie in de weg zit.

Succes buiten de spotlights

Hoewel Knarrenhof inmiddels twaalf functionerende projecten kent, vier in aanbouw heeft en nog eens vier in voorbereiding, kreeg Prak dit jaar geen podium op vastgoedbeurs Provada. In een scherp LinkedIn-bericht noemde hij de beurs “het symbool van een geldgedreven aanbiedersmarkt”. De vastgoedwereld viert volgens hem vooral zichzelf, met dure pakken en exclusieve borrels, terwijl het echte probleem – de woningnood onder senioren – onderbelicht blijft.

Geen stenen stapelen maar netwerken bouwen

Knarrenhof draait het traditionele ontwikkelproces om. In plaats van woningen bouwen en daarna kopers zoeken, ontstaat elk project vanuit bewoners zelf. De toekomstige bewoners leren elkaar kennen vóór de eerste steen gelegd is. Volgens Prak is dat de sleutel tot succes: “Knarrenhof maakt geen woningen. Knarrenhof maakt netwerken.” Daardoor lukt het hem wél om ouderen te laten verhuizen, waar traditionele ontwikkelaars daar nauwelijks in slagen.

Verzet tegen winstmaximalisatie in de bouwsector

Prak spreekt zich fel uit tegen wat hij noemt de “graaicultuur” in vastgoed. Hij claimt dat Knarrenhof de eerste 250 woningen voor elf miljoen euro onder marktwaarde verkocht. Voor hem is maatschappelijke waarde belangrijker dan persoonlijk gewin. “Als ik commercieel was, dan zat je nu al met een multimiljonair te praten,” stelt hij droog.

Zijn kritiek reikt verder dan de sector zelf. Ook het gemeentebeleid is volgens hem onvoldoende ingericht op woonoplossingen voor ouderen. Hij ziet ambtelijke versnippering en kortetermijndenken als grote obstakels. “De afdelingen vastgoed en grondzaken hebben andere belangen dan wonen en zorg. Terwijl investeringen in seniorenhuisvesting zich razendsnel terugverdienen via lagere zorgkosten.”

Te duur, te langzaam en te ingewikkeld

De hoge grondprijzen en gestapelde eisen maken het bouwen van een Knarrenhof in steden zoals Amsterdam praktisch onmogelijk. In sommige gemeenten lopen tientallen potentiële locaties vast op beleid of koudwatervrees. Prak noemt dit “weerstandsplanologie”, waarbij gemeenten zich verschuilen achter juridische barrières zoals het Didam-arrest, terwijl bewezen is dat er wél ruimte is binnen die kaders.

Een woningmarkt die niet meegroeit met de demografie

Volgens Prak loopt het woningaanbod volledig achter op de veranderende bevolkingssamenstelling. Terwijl het aantal senioren de komende jaren verdubbelt, blijft de focus liggen op gezinswoningen. Ontwikkelaars lijken blind voor de maatschappelijke noodzaak van woningdoorstroming.

Zijn advies aan de politiek is helder: leg een harde verplichting op voor het bouwen van seniorenwoningen en zorg voor voldoende middelen. De 290 miljoen euro die nu beschikbaar is, is volgens hem bij lange na niet genoeg. “Voor een zekere vergrijzingsgolf in 2038 staat nu 300 miljoen klaar. Voor een mogelijke zeespiegelstijging worden miljarden vrijgemaakt.”

De urgentie groeit, maar actie blijft uit

Ondanks lof van ministers, partijleiders en beleidsmakers ziet Prak weinig structurele verandering. Iedereen prijst het initiatief, maar echte stappen blijven uit. Ondertussen groeit de urgentie: vergrijzing, woningtekorten en een zorginfarct naderen snel. Prak blijft strijdbaar, maar waarschuwt: “Het zorginfarct wordt elk jaar groter, en niemand lijkt echt te handelen.”

Bron: cobouw.nl